Wiemy, jak bardzo modlą się za nas, za całą Kamczatkę. Widzimy jak nieustannie przesuwają paciorki różańca, jak szepczą modlitwę, jak cicho znoszą cierpienie za … nas. O kim mowa? O najwspanialszych siostrach – PRAWDZIWYCH SKARBACH – siostrach starszych i chorych! Bez ich modlitwy i cierpienia niewiele byśmy zdziałały. A tak – mamy potężne zaplecze modlitewne. I choć są w domach prowincjalnych w infirmerii, to sercem są z nami na Kamczatce. I to się czuje i tego opisać się nie da. To jest siostrzana miłość.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz